Wyciek na dachu płaskim: Jak szybko zlokalizować i usunąć nieszczelność?
Dachy płaskie, choć nowoczesne i praktyczne, bywają bardziej podatne na problem zastoju wody i związane z nim nieszczelności. Woda, szukając najmniejszej szczeliny, może przemieszczać się pod warstwami izolacji, co sprawia, że lokalizacja faktycznego miejsca uszkodzenia staje się wyzwaniem. Szybka reakcja i precyzyjne działanie są kluczowe, aby zapobiec poważnym szkodom w konstrukcji budynku.
Etap I: precyzyjna lokalizacja nieszczelności
W przeciwieństwie do dachu skośnego, gdzie cieknąca woda zazwyczaj pojawia się bezpośrednio pod uszkodzonym miejscem, w dachu płaskim źródło przecieku może znajdować się nawet kilka metrów od mokrej plamy na suficie.
1. Wstępne oględziny wizualne
- Wnętrze: Zlokalizuj mokrą plamę na suficie. Miejscem wycieku jest często punkt najniżej położony, ale pamiętaj, że woda mogła spłynąć po elementach konstrukcyjnych.
- Zewnątrz (powłoka dachu): Dokładnie sprawdź miejsca, w których doszło do przerwania ciągłości pokrycia – to są najczęstsze źródła problemu. Szukaj pęknięć, zgrubień, bąbli (pęcherzy powietrznych lub wody pod papą/membraną) oraz uszkodzeń mechanicznych.
2. Krytyczne punkty kontrolne
Około 90% wycieków ma miejsce w szczegółach i połączeniach:
- Obróbki blacharskie: Miejsca styku dachu ze ścianami attykowymi, kominami, świetlikami i wyłazami. Sprawdź szczelność kołnierzy i spoin.
- Wpusty i odpływy: Zanieczyszczone wpusty powodują zastój wody, a ich nieszczelne połączenie z pokryciem może być przyczyną problemu.
- Przejścia instalacyjne: Wszystkie miejsca, w których przez dach przechodzą rury wentylacyjne lub kable.
3. Metody profesjonalne (gdy oględziny nie wystarczają)
Jeśli problem jest niewidoczny, należy sięgnąć po specjalistyczne narzędzia:
- Zadymianie (dym wskaźnikowy): Do przestrzeni pod pokryciem wprowadza się dym. Tam, gdzie dym wydostaje się na zewnątrz, znajduje się nieszczelność.
- Badanie kamerą termowizyjną: Woda ma inną pojemność cieplną niż sucha izolacja. Kamera termowizyjna pozwala zidentyfikować obszary o niższej temperaturze, w których gromadzi się wilgoć.
- Badanie elektryczne (metoda igłowa): Stosowane przy membranach z tworzyw sztucznych (np. PVC, TPO). Na dachu rozlewa się wodę, a następnie mierzy opór elektryczny. W miejscu uszkodzenia opór gwałtownie spada, wskazując przeciek.
Etap II: skuteczne usunięcie nieszczelności
Metoda naprawy zależy od rodzaju pokrycia i wielkości uszkodzenia.
1. Naprawa pokryć bitumicznych (papa)
- Pęcherze i małe pęknięcia: Należy naciąć pęcherz krzyżowo, dokładnie osuszyć uszkodzone miejsce, wypełnić masą bitumiczną i podgrzać brzegi, aby wypuścić resztki powietrza. Następnie nakleja się łatę z papy termozgrzewalnej, która powinna zachodzić na co najmniej 15 cm wokół uszkodzenia.
- Uszkodzenia obróbek: Wymiana lub dokładne uszczelnienie masą dekarską połączeń papy z pionowymi elementami.
2. Naprawa membran syntetycznych (PVC, EPDM, TPO)
- Pęknięcia i rozdarcia: Naprawa odbywa się poprzez nałożenie i zgrzanie (lub sklejenie, w zależności od membrany) łaty z tego samego materiału. Naprawa musi być wykonana precyzyjnie, przy zachowaniu odpowiedniej temperatury i czystości powierzchni, aby zapewnić trwałe i wodoszczelne połączenie.
- Nieszczelne zgrzewy: Stary, wadliwy zgrzew należy docisnąć i ponownie zgrzać profesjonalną zgrzewarką z gorącym powietrzem.
3. Wymiana uszkodzonego wpustu
Jeśli wyciek pochodzi z wpustu, często konieczna jest wymiana jego kielicha i uszczelki. Wymaga to rozebrania warstwy papy wokół wpustu, osadzenia nowego elementu z pierścieniem dociskowym, a następnie ponownego wklejenia lub zgrzania nowych warstw hydroizolacji.
Profilaktyka – lepsza niż naprawa
Aby uniknąć przyszłych wycieków, kluczowa jest regularna konserwacja:
- Czyszczenie odpływów: Przynajmniej dwa razy w roku usuwaj liście, gałęzie i inne zanieczyszczenia z wpustów i rynien, by unikać zastoju wody.
- Kontrola powłoki: Raz w roku, najlepiej po zimie, przeprowadź dokładny przegląd pokrycia, zwracając szczególną uwagę na obróbki i przejścia instalacyjne.
Szybka i precyzyjna lokalizacja nieszczelności jest połową sukcesu. Druga połowa to użycie odpowiednich materiałów i technik naprawczych, dostosowanych do rodzaju pokrycia dachu płaskiego.
